چهار نوع محور محرک

شفت محرک که با نام‌های محور محرک، شفت، محور محرک، شفت محرک، شفت پروانه یا شفت کاردان نیز شناخته می‌شود، بخشی از دستگاه خودرو برای انتقال نیروی چرخشی و گشتاور است که معمولاً برای اتصال بخش‌های متحرک مختلف خودرو استفاده می‌شود. یک شفت نه تنها گشتاور را فراهم می کند، بلکه از طریق یک دنده بین خار و پرتاب نیرو نیز تولید می کند. شفت ها می توانند از مواد مختلفی مانند فلز، فولاد، برنز، برنج، آهن، فایبرگلاس و غیره ساخته شوند. مواد مورد استفاده در ساخت شفت متفاوت است زیرا برخی از مواد برای مصارف خاصی مناسب تر هستند در حالی که برخی دیگر برای برخی اهداف دیگر مناسب تر هستند. با این حال، آنها در طبیعت آلیاژی هستند و بنابراین می توان از هر آلیاژ دلخواه شفت ساخت.

وظیفه اصلی یک شفت انتقال نیرو از موتور به محور محور است. از شفت های محور برای اتصال موتور به چرخ ها و شاسی استفاده می شود. از سوی دیگر، شفت محرک مستقیماً توسط یک سری چرخ دنده ها، پیوندها و محورها که در یک الگوی خاص چیده شده اند و سیستم انتقال را تشکیل می دهند، موتور را با محورهای محور متصل می کند. همه این چرخ دنده ها و پیوندها به نوبه خود با اعمال نیرو و فشار مناسب بر روی پرواز با هم کار می کنند.

محورهای محرک با استفاده از فناوری های معمولی طراحی و تولید می شوند. با این حال، در صنعت خودرو، شفت محرک معمولاً با استفاده از مواد سبک وزن و با استحکام بالا مانند فولاد آهنگری یا بیلت، آلومینیوم و منیزیم ساخته می‌شود که استحکام و استحکام بالاتری را ارائه می‌دهد و آنها را برای کاربردهای با گشتاور بالا ایده‌آل می‌کند. این شفت ها در برابر شرایط نامساعد محیطی نیز بسیار مقاوم هستند. آنها همچنین عملکرد باکیفیتی را ارائه می دهند که آنها را برای استفاده در طیف گسترده ای از برنامه ها مناسب می کند. به عنوان مثال، شفت های خودرو را می توان برای انتقال با سرعت بالا، مانند آنهایی که در تجهیزات سنگین و اجزای موتور خودرو استفاده می شود، استفاده کرد. آنها همچنین در کاربردهای با قدرت بالا، مانند کاربردهایی که به سطوح بالایی از گشتاور نیاز دارند، مانند کامیون‌های صنعتی سنگین و سایر وسایل نقلیه استفاده می‌شوند.

شفت‌های محرک، زمانی که در خودروهای دیزلی استفاده می‌شوند، موتور را قادر می‌سازند تا گشتاور بیشتری را برای عملکرد نرم‌تر خارج از جعبه به دست آورد. این به معنای بهبود بهره وری سوخت، عملکرد بهتر و مسافت پیموده شده بیشتر است. شفت‌های محرک همچنین امکان انتخاب دنده بیشتر و کنترل بیشتر فرمان را برای کنترل دقیق‌تر فرمان فراهم می‌کنند.

یکی از رایج ترین کاربردهای گیربکس، انتقال نیرو بین گیربکس و موتور است. شفت گشتاور که به صورت یک واحد کامل در طراحی دو لینک (دو چرخ دنده) یا چهار لینک (چهار دنده) ارائه می شود، قدرت را از گیربکس به محور منتقل می کند. هنگامی که در خودروهای دیزلی استفاده می شود، این امکان انتقال قدرت بیشتر بین موتور و محور را فراهم می کند. این به این دلیل است که شفتی که قادر به انتقال گشتاور در بیش از یک نقطه است، گیربکس را قادر می‌سازد تا کارآمدتر عمل کند.

یکی دیگر از کاربردهای رایج گیربکس، انتقال نیرو بین جعبه دنده و مجموعه محور عقب است. محور اغلب با مساحتی بزرگتر از خود گیربکس طراحی می شود تا فاصله از زمین را تسهیل کند و خطر آسیب دیدن اجزای پیشرانه در اثر ضربه یا فن آسیب دیده را کاهش دهد. شفت محرک همچنین اجازه می دهد تا فاصله محور بیشتر برای مقدار بیشتری از انتقال محور.