چندین نوع اتصال با سرعت ثابت

نام کامل اتصال سرعت زاویه ای ثابت در زبان انگلیسی، اتصال سرعت ثابت است که یک اتصال جهانی است که در آن سرعت چرخش (سرعت زاویه ای) شفت محرک و محور رانده برابر است. در خودروهای دیفرانسیل جلو، محور جلو مجهز به شفت محرک مشترک با سرعت ثابت (درایو و فرمان) است.

نیروی یک خودروی دیفرانسیل جلو باید مستقیماً از پیشرانه متشکل از موتور، گیربکس و محرک نهایی به چرخ های جلو منتقل شود. چرخ جلو هم چرخ محرکه و هم فرمان. نقطه انحراف در هنگام فرمان بسیار زیاد است و حداکثر می تواند به بیش از 400 برسد.

در این زمان، شفت مشترک جهانی جهانی سنتی با زاویه انحراف کوچک نمی تواند استفاده شود. زیرا به طور کلی اتصالات یونیورسال زمانی که زاویه انحراف زیاد باشد از نظر سرعت و گشتاور نوسان زیادی خواهند داشت. بنابراین، باید از یک محور محرک مشترک با سرعت ثابت با زاویه انحراف زیاد و سرعت زاویه ای یکنواخت استفاده شود.

اصل اتصال جهانی سرعت ثابت شبیه به اصل مش بندی چرخ دنده های مخروطی است، زیرا جهت نقطه انتقال نیرو همیشه در صفحه نصف کننده زاویه بین دو شفت است، بنابراین حرکت با سرعت ثابت را تضمین می کند. معایب اتصالات جهانی با سرعت ثابت این است که ساختار نسبتاً پیچیده است، فرآیند تولید خوب است و هزینه آن بالا است، بنابراین نمی تواند به طور کامل جایگزین اتصال عمومی عمومی شود.

ظهور اتصالات با سرعت ثابت تا حد زیادی باعث توسعه اتومبیل های دیفرانسیل جلو و اتومبیل های تمام چرخ محرک شده است.

اتصالات جهانی با سرعت ثابت معمولاً دارای اتصالات جهانی با سرعت ثابت قفس توپ، اتصالات جهانی سرعت ثابت چنگال توپ و اتصالات جهانی سرعت زاویه ای ثابت سه پین ​​هستند. معمولاً در اتومبیل‌های عمومی یک اتصال جهانی با سرعت ثابت از نوع توپ و قفس دیده می‌شود.

اتصالات جهانی با سرعت ثابت برای چرخ های جلو به دو نوع تقسیم می شوند: ثابت در انتهای چرخ و کشویی در انتهای دیفرانسیل. دومی می تواند به صورت الاستیک در جهت محوری بلغزد تا تغییرات طول محوری را جبران کند.